Aslı halin karikatürü olmak ya da hiç doğmamış olmak arzusu...

Sosyal hayvanların ahvalidir hayat boyu kendi karikatürünü resmetmek, onu yaşatmak ve sunmak kendi önünde hayat cephesinin en ön safına… Farkında olmadan birçok kez ölür ve başka bir karikatür olup devam ederler, zavallı hayatlarına çaresizce. 

 Kandela Vivo

Sosyal hayvanın olması ve uyması gereken bir kalıp vardır ve o kalıbın hiçbir alanında kendi gerçek arzusu yoktur. Neden o anda öyle söylemediğinin cevabını bir tek kendisi bilir. Pek tabi kendisi bilir. Daimi bir hesabın içinde kaçırır anın (şimdinin) tadını… Ve hayatı o andır (şimdi) oysa ölebilir her an… Fakat ne de olsa hesap değerlidir hayattan… Nitekim ölmüştür bir an ve bir kere daha kaçırmıştır ilham perisini… Değiştirip derisini gelecek, yazacak yenisini…

Belki de kabul etmiştir çoktan yenilgiyi…

Parçası olmayı reddettiği bir otomobilin anahtarı da olabileceğini bilen bir demir parçasının kusulduğu yere yalnızlık denir. Bütün koşulları ile sosyal hayvanın hayatta kalabilmesi mümkün olmayan yer. Kendini yer yutar sindirip sıçamaz boğularak ölür ve sıkıntıdan patladığını iddia eder... Bu yalnızlığı diğerlerinin gidereceğini umar ve bu da en büyük kumardır ama her seferinde oynar... 

Kaybet ve kaybettir hayat esasında o ise her seferinde kazandığını sanır. Kabusundan kaçar arzusuna kadar ve arzuların kölesiyken muhabbeti özgürlükten açar… Kendisi olamadığı bir yerde ve kendisi olamadığı bir zamanda ve kendini yaşamadığı bir durumda özgür değildir... 

Bir aynayı kandırabilir, bütün insanlığı da sorun yok, buna kendisi inanmadıkça.

Sudaki balıklar nasıl ki karaya çıkmaktan, geri dönememek ve orada ölmekten korkar. Sistem içinde sosyal hayan da öyledir… Fakat ilginç olan sosyal hayvanların en bilinen dikkat çekme yöntemleri marjinal olma eğilimlidir ve sistem karşıtı imajı sergilerler… Kendi yarattıkları ve yaşattıkları sistem onların tanrısı gibidir, kuralları ilahi emir, çünkü arzu ettikleri bütün nimetler sistem tarafından sağlanır ve kaybettikleri her şey yine sistem içinde el değiştirir…

Sosyal hayvan dünyanın kanser hücresidir doğa ile çelişen her eylemi her durumda yıkım getirecektir. Önce kendi ruhuna sonra kendi bedenine sonra ona temas edenlere sonra doğaya ve dolayısıyla evrene…

Sosyal hayvan tutarsızdır çünkü değişime ayak uydurmak zorundadır.

Sosyal hayvan tehlikelidir çünkü onu harekete geçiren temel dürtüsü korkudur.

Başka bir yazının konusu olacak birçok korkunun esiridir...

Sosyal hayvan güvenilmezdir çünkü her seferinde başka bir karikatürü ile konuşursunuz… 

Sosyal hayvanların en güçlü savunma mekanizması inkâr etmek ve yalanlamadır…

Yalan söylemek ile ilgili ustalık belgeleri mevcuttur ve o işi mutlaka alır bununda bir zafer kutlamasını yaparlar…

Ve bazıları asla bunların bir parçası olamaz çünkü tek bir yüze sahiptirler velhasıl sosyal hayvanların en çok öfke ve rahatsızlık duyduğu insanlar bu tiplerdir.

Hissettiğini hissettiği anda ortaya çıkaran ve daima kendisi olan ikinci bir yüz yapmaya gerek duymayanlar. Sosyal hayvanlar onları aşağı çekmek için her kusurlarını ortaya çıkarma çabası daha da ötesi onların deli olduğunu söyleme gibi demode davranışları sergilerler.

Nitekim bazılarına göre, günün uyunmayan diğer yarısıdır küfür. On iki bin üç yüz yetmiş beş gün ömür… Anakronik bir sömürü bu ruhunuzu öldürür. Kesintisiz cinayetin vahşetiyle övünün…

Tarih birçok deliyi dünyayı değiştirirken yakalayıp kaydetmiştir sayfalarına ve hepsi de buraya geldiklerinde birçok kez hiç doğmamış olmayı arzulamışlardır...